ای خداوند مرا وسیله بساز تا صلح و صفای تو را بر قرار سازم
ببخشای تا بذر محبت بکارم در آنجا که نفرت هست
بذر بخشش در آنجا که جراحت هست
بذر ایمان در آنجا که شک هست
بذر امید در آنجا که نا امیدی هست
بذر نور در آنجا که تاریکیست
بذر شادی در آنجا که اندوه هست
ای استاد الهی ببخششای تا باعث تسلی شوم بیش
از آنکه خواهان دریافت تسلی از دیگران باشم
دیگران را درک کنم بیش از آنکه بخواهم آنان مرا درک کنند
محبت کنم بیش از آنکه انتظار محبت داشته باشم
زیرا که در دادن است که دریافت می کنی
در بخشیدن است که بخشیده می شوی
و
و
در مردن است که برای زندگی جاودان زاده می شویم.
آمین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر