جفا دیدن یکی از مشکلات ایمان دان میباشد میگویند با اینکه محبت میکنیم اما باز جفا میبینم با اینکه با نیت محبت پیش میرویم اما طرف مقابل گمان بر .... این مسئله یعنی مسئله که به شکلی به موضوع ایستادگی در برابر شریر مربوط میشود، مسئله جفای ایمانداران است. جفا یعنی رنج و زحمتی که ما به خاطر اعمال نیکویمان یا به خاطر ایمانمان به عیسای مسیح متحمل میشویم (متی ۵: ۱۰-۱۱؛ لوقا ۶: ۲۲؛ اول پطرس ۲: ۲۰). عهد جدید تعلیم میدهد که همه مسیحیان به شکلی تحت جفا هستند (مرقس ۱۳: ۹؛ لوقا ۲۱: ۱۲؛ دوم تیموتائوس ۳: ۱۲). عیسی همچنین به ما تعلیم داد که به عنوان مسیحی چگونه در برابر جفا واکنش نشان دهیم. او گفت که ترسان نباشیم (متی ۱۰: ۲۶)، بلکه شادی نماییم (متی ۵: ۱۰-۱۲). پولس رسول میگوید که او به هنگام جفا شادی میکند زیرا در این حالت است که میتواند از فیض خدا بهره مند شود، فیضی که همواره او را کافی است تا او قادر گردد همه چیز را متحمل شود (دوم قرنتیان ۱۲: ۷-۱۰). با وجود این، عیسی میفرماید که مثل مارها هوشیار و برحذر باشیم (متی ۱۰: ۱۶-۱۷).
خداوند ما عیسای مسیح به ما تعلیم داده که برای کسانی که بر ما جفا میکنند، برکت بطلبیم و لعن نکنیم (رومیان ۱۲: ۱۴)، و آنان را محبت کرده، برایشان دعای خیر نماییم (متی ۵: ۴۴). او فرمود که وقتی ما را به زندان یا دادگاه یا به حضور مقامات حکومتی میبرند، نگران نباشیم که چه بگوییم زیرا در آن زمان، روحالقدس به ما تعلیم خواهد داد که چه بگوییم (مرقس ۱۳: ۹-۱۱؛ لوقا ۲۱: ۱۲-۱۹).
طبق تعلیم خداوند ما عیسی مسیح، ما نباید به هنگام تحمل جفا و آزارها در راه ایمانمان، دست به مبارزه بزنیم. عیسی پیش از دستگیری خود، به شاگردانش فرمود که شمشیر تهیه کنند (لوقا ۲۲: ۳۵-۳۸)، اما به ایشان اجازه نداد تا برای دفاع از او از شمشیرهایشان استفاده کنند (لوقا ۲۲: ۵۱)، بلکه بدیشان هشدار داد که کسانی که شمشیر بر میدارند، با شمشیر نیز کشته خواهند شد (متی ۲۶: ۵۲). بسیاری از مسیحیان بر این عقیده اند که ایماندارانی که به خاطر ایمانشان به عیسی تحت آزار و جفا هستند، هرگز نباید به طرق خشونت آمیز متوسل شوند. در پایان نظر ما در مورد تعالیم عیسی هر چه باشد، همه مسیحیان در این مورد اتفاق نظر دارند که تا آنجا که میتوانیم، باید با همه مردم در صلح و آرامش زندگی کنیم (عبرانیان ۱۲: ۱۴). همه ما به آینده مینگریم، یعنی به زمانی که ملکوت خداوند بر زمین مستقر خواهد شد و ملتها شمشیرهای خود را برای گاوواکنش در برابر جفا آهن و نیزههای خویش را برای ارهها خواهند شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت (اشعیا ۲: ۴؛ میکا ۴: ۳)؛ و نیز اگر ممکن است بقدر قوه خود با جمیع خلق به صلح بکوشید (رومیان ۱۲: ۱۸).