کتاب مقدس در دسترس ماست مطالعه کتاب بسیار مهم و نکته برانگیز است هر بار مرور کتاب مقدس برای ما ناگفته های خداوند را مکاشفه و آشکار میکند هر بار که کتاب مقدس را میخوانیم برای ما کلمات بسیار جدید است این برداشت برمیگردد به تازگی کلام خداوند که هر بار برای ما این حالت را پیش میآورد اما سوال اینجاست آیا ما همه چیز را با کلام خدام میسنجیم یا اینکه با افکار وعقاید و در واقع با سلیقه و برداشت خود آن را تفسیر میکنم و بعد هم بر آن پافشاری میکنیم چطور باید فهمید که کلام خدا را امانت دار هستیم چطور میشود فهمید که به بیراهه نمیرویم ؟ و یک سری از این سوالات که برای هر ایمان داری پیش میاید . وقتی در افسسیان میخوانیم که پلوس رسول چگونه تشخیص داد که این کلیسا احتیاج به رشد روحانی داشته و باید همنیطور که عمر انسان میگذرد در واقع بلوغ فکری در زندگی روحانی خود هم داشته باشیم و پلوس رسول میگوید اول شیر خوار و بعد غذا خوار همانطورکه انسان در بدو تولد احتیاج به شیر دارد بعد کم کم که بزرگ شد و توانست به غذا بیفتد این کلمات چه مفهومی دارد و چه چیزی را بیان میکند در رساله افسسیان 4: 8-15: چون او به اعلی علیین صعود نمود اسیری را به اسیری برد و بخششها به مردم داد، در رساله افسسیان پلوس رسول تشخیص داد که ان کلیسا رشد روحانی کاملی نداشته و باید رشد روحانی نماید آیه 15 و در ایه 13 کتاب مقدس میفهمیم که شباهت زیادی بین رشد روحانی و جسمانی وجود دارد کتاب مقدس از سه مرحله روشد روحانی صحبت میکند که همان کودکی و نوجوانی و بلوغ میباشد اما عیسی مسیح همان بوده که بر زمین آمد یعنی نزول کرد و بعد صعود مفهوم صعود بازگوکننده چه چیزی است میدانیم که او بر زمین آمد و بر خاکیان منت نهاد و چند صباحی بر زمین بوده ، همان است که صعود نیز کرد بالاتر از جمیع افلاک تا همه چیزها را پر کند و او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا و بعضی مبشرین و بعضی شبانان و معلمان را برای تکمیل مقدسین برای کار خدمت برای بنای هیکل مسیح، تا همگی به یگانگی ایمان و معرفت تام پسر خدا و به انسان کامل به اندازه قامت پری مسیح برسیم. تا بعد از این اطفال رانده شده از باد هر تعلیم نباشیم از دغل بازی مردمان در حیله اندیشی برای مکرهای گمراهی بلکه در محبت راستی نموده در هر چیز ترقی نماییم در او که سر است، یعنی مسیح
اول پطرس 2: 2 چون اطفال نوزاده، مشتاق شیر روحانی و بی غش باشید تا از آن برای نجات نمو کنید.
پطرس می گوید که مسیحیان این کلیسا مانند کودکان هستند. هیچ کس هنگام تولد بصورت انسان کامل و بالغ متولد نمی شود. ما نوزاد بدنیا آمده و رشد می کنیم. همینطور هم هر کسی از نو متولد شده و مسیحی می شود هیچ وقت مسیحی کامل ورشد کرده و بالغ نیست. ما کودکان روحانی هستیم و کم کم رشد کرده و بالغ می گردیم
یکی از شاخصه های طبیعی که ما را بطرف بچه ها جذب می کند کودکی و بیگناهی و سادگی آنهاست. یک کودک شیر خوار دارای گذشته نیست. اگر شما یک نوزاد در مسیح باشید هرگز گذشته شما ییاد آورده نمی شود. ممکن است شما قبل از ایمان آوردن شریرترین شخص بوده و گناهان زیادی کرده بوده باشید و زندگی خود را در گناه و شرارت بسر برده باشید ولی وقتی در مسیح از نو متولد می شوید شما انسانی دیگر می شوید تبدیل به یک خلقت تازه یک انسان جدید می گردید. شما از نو متولد می شوید
خداوند شما را بچشم یک کودک بیگناه نگاه می کند.
یک مسیحی تازه بدنیا آمده پر از ایمان است و مشتاق یادگیری است. همیشه می بایست روح تعلیم پذیر داشته باشیم. گاهی اوقات بعضی از افراد هنگامی که رشد می کنند متاسفانه تعلیم پذیر نمی باشند و گمان می برند که همه چیز را می دانند. اینگونه افراد را هیچ کس نمی تواند کمک کند حتی خود خداوند چون گوش شنوا ندارند و نمی خواهند نصیحتها و تعالیم دیگران را بپذیرند.
نوزاد به مسائل پیرامون بی توجهی است. و هرگز احساس خطر نمیکند و اصولا خطر ار نمیداند پیست مثلا هرچیزی که بدستش می رسد می تواند بخورد . اگر به چای عذا چیزی ناپاک وآلوده بخورد و مثلا گل آلوده و یا ...ویا اینکه یک مار را ببیند با اآن بازی میکند و اگر انکبوتی بدستش برسد بطرف دهانش می برد. بچه ها در مورد این جور چیزها احساس خطر نمیکنند .
حتی متاسفانه کودکانی بخاطر این بی توجهی به علت بلعیدن چیزهای که خوراکی نبوده است جانشانان را از دست داده اند. گاهی به علت بلعیدن مواد پاک کننده شیمیایی و سم، آسپرین و یا داروهای دیگر این اتفاق می افتد. این کودکان از ضرری که این مواد ممکن است بر آنها داشته باشد آگاهی نداشته و برای این بی توجهی بهای سنگینی را پرداخته اند. این مطلب در مورد مسائل روحانی نیز صادق است . باید در مورد آنچه می شنویم و می بینیم و حتی خوراکهای روحانی خود نیز مواظب باشیم.هر آنچه از نظر روحانی ما را تغذیه می کند می بایست در نور کلام خدا آزموده شود. آنچه مخالف کلام خداوند است می تواند سمی و کشنده باشد و باید از آن برحذر بود . مواظب باشید هر تعلیمی را با کتاب مقدس، کلام خداوند بسنجید. بعضی از تعلیمات ممکن است تاثیر مهمی در زندگی ما نداشته باشد و بعضی از تعلیمات می توانند سمی و کشنده باشندو ما مسیحیان از دنیا گاهی تغذیه میکنیم و کلام خدا را فراموش میکنیم ، هرچیزی را به دهان خود می بریم بجز کلام خداوند را.
افسسیان4: 13 را باید آورید.آن چیزی که باعث جدایی ایمانداران می شود روح خداوند نیست بلکه شیطان است.
باید مواظب آنچه که می شنویم ، می بینیم و می خوریم باشیم (از نظر روحانی) چون ممکن است بر افکار ، ایمان و رشد روحانی ما تاثیر منفی داشته باشد.
